رؤياي داغي كه سرد شد

به گزارش گزارشگر يك ، اين روزنامه ايران او نوشت: “رفتن به تعطيلات در تابستان به دريا بسيار ارزشمند است.” “البته ، اگر تنها نيستيد ، اين بدان معناست كه شما نه تنها با والدين خود هستيد ، بلكه آنها همچنين مايلند يكي از دوستان شما را به مسافرت ببرند.” اين چند سطر از ابتداي كتاب “تعطيلات تابستاني” آنقدر براي دختر بچه جذاب است كه از مادرش مي خواهد كه كتاب را برايش بخرد. جلد كتاب پسري را به تصوير مي كشد كه روي ساحل روي شن بازي مي كند. تصوير رنگي كتاب باعث مي شود همه روياپرداز شوند ، از جمله دختر كوچكي كه در ذهنش خواب مي بيند ، از لحظه اي كه مادرش مقدمه كتاب را مي خواند با لبخندي ملايم به او نگاه مي كند.

تابستان آخرين نفس خود را مي كشد و ميل به بازي در ماسه هاي گرم ساحل بايد يك سال ديگر با شما ملاقات كند. امسال اكثر بچه ها اوقات فراغت خود را روي ديوار خانه هاي خود مي گذراندند و حالا بوي آنلاين و موم مي دهند و هنوز تابستان گرم خود را سپري مي كنند.

“بچه تمام تابستان با تبلت بازي مي كند. اخيراً ديگر حوصله بازي ندارد. از تلويزيون بلند مي شود و از تبلت به تبلت و از تبلت به تلويزيون مي رود. من نمي خواهم مي دانم ديگر چه كنم. نه ، اين بچه است كه من حتي نمي توانم براي بازي به پارك بروم. “من مي دانم كه بسياري از مردم سختگير نيستند و حداقل بچه هاي خود را به پارك مي برند ، اما هميشه در خانه از ترس كرونا دلتا و اين واقعيت كه بچه ها را نيز تحت تاثير قرار مي دهد. “مي گويد مادر يك كودك هشت ساله كه در تابستان دوم بدون فراغت به مدرسه رفت ، مانند بسياري از دانش آموزان ديگر.

مادر گفت: “من فكر مي كردم كه قبل از آمدن تابستان مي توانيم برنامه هاي مختلفي را براي نوزادان انجام دهيم. ما كودكان را به صورت گروهي با چند مادر دانش آموز به كلاس مي بريم و سعي مي كنيم در فضايي كه مي توانند معاشرت و معاشرت كنند با يكديگر معاشرت كنيم ، اما اكثر مادران ديگر مانند من از ترس به دست آوردن فرزندانشان در خانه آنها را در خانه حبس مي كنند. كودكان آلوده بودند. “سال گذشته هم همينطور بود ، اما من فكر مي كردم كرونا بچه ها را نمي بافد ، بنابراين از آنها خواستم كه با بچه ها به پارك بروند ، بنابراين كمي بهتر بود ، اما امسال من نتوانستم اين كار را انجام دهم زيرا از دلتا كرونا مي ترسيد. همينطور است. “

مادر نيلا (9 ساله) 9 ساله ، دانش آموز سال سوم كه امسال وارد كلاس چهارم مي شود ، با ابراز تاسف از اينكه دخترش نتوانسته تعطيلات تابستاني خود را به درستي سپري كند ، گفت: “احتمالاً باقي مانده است تا بچه ها. تابستان امسال ، من مي توانم دخترم را در يكي دو كلاس سرگرمي و آموزشي ثبت نام كنم. استخر روباز ، كه هميشه باز است و داراي محوطه اي براي كودكان است ، تابستان امسال نيز بسته است. دختر مدرسه اي ، در تابستان از خواندن كتاب و آموختن علم لذت مي برد ، اما تابستان امسال او خسته است و اصلاً حوصله اش را سر نمي برد و برنامه اي سرگرم كننده دارد. او گفت كه مي خواهد اين كار را انجام دهد: “او علاقه اي به زدن توپ نداشت و من هميشه فكر مي كرد اين يك بازي مردانه است ، اما او آنقدر خسته است كه مي خواهد از نظر بدني فعال باشد و من مجبورم. “

پدر مهراد ، يك دانش آموز 12 ساله ، نيز مي گويد كه پسرش به فوتبال علاقه دارد و او نمي تواند در دو سال كاري براي او انجام دهد. سرگرمي هاي او اين بود كه تابستان را بدون دغدغه مدرسه راحت بگذرانند و در زمين بازي با بچه ها بازي كنند. البته امسال يك مدرسه فوتبال كودكان وجود داشت ، اما من و چند والدين ديگر تصميم گرفتيم بچه هايمان را به فوتبال نفرستيم. محيط بازي كه آنها را از بازي با ماسك ، عرق كردن و نوشيدن مداوم آب باز مي دارد ، باعث مي شود بچه ها بيمار شوند و خود ماسك را براي هميشه بردارند. چند بار با پسرم به تمرين رفتم و ديدم بچه ها اصلاً بهداشتي ندارند. به هر حال آنها بچه هستند و بازي كردن با ماسك بر روي فوتبال دشوار است. از سوي ديگر ، كودكاني هستند كه نمي توانند دست هاي خود را بشويند و ضد عفوني كنند ، بنابراين امسال تصميم گرفتم پسرم را در خانه نگه دارم. بچه لباس فوتبال پوشيد و به پاركينگ دويد تا تمرين كند و به تنهايي بازي كند. خيلي سخت است زيرا در همسايگي من فرزندي هم سن و سال من وجود ندارد ، بنابراين من گاهي در خانه توپ بازي مي كنم و با مادرم دعوا مي كنم ، اما مي دانم كه كودك بي گناه است. ديدن بچه اي كه با لباس ورزشي در پاركينگ بازي مي كند ، من را بسيار ناراحت مي كند و به من يادآوري مي كند كه سريع بلند شوم و ماسك بزنم. همسايه ها حتي هشدار دادند كه بازي در پاركينگ آزاردهنده است زيرا مي تواند به ماشين شما آسيب برساند. حق با آنها بود ، اما براي خانواده اي مثل ما ، چاره اي نداريم. چگونه مي توان پسري در اين سن را در يك آپارتمان 70 متري حبس كرد و اين را گفت؟ هيچ كاري نكن! كودك عاشق بازي است. ما نمي توانيم به مدرسه فوتبال برويم ، بنابراين مي توانيم حداقل در پاركينگ و حياط بازي كنيم ، اما همسايگان ما عصباني هستند و از طرف ديگر ، ما در خانه به توپ ضربه مي زنيم ، اما آنها اعتراض مي كنند و به ما هشدار مي دهند. كه ما نيز بايد همسايه هاي خود را پاسخ دهيد يا دعوا كنيد. تابستان امسال بسيار بد بوده است و اميدوارم سال آينده با چنين وضعيتي روبرو نشويم. در واقع ، هرچه بيشتر از فرزند خود بخواهيد بنشيند ، بيشتر احتمال دارد كه كاردستي خود را بسازد يا تلويزيون تماشا كند! كودكان بايد حداقل در تابستان فعال و بازي كنند. كودكان نمي توانند به استخرها و محل هاي بازي بروند. “هر كجا كه برويم ، بايد ماسك بزنيم و نفس بكشيم.”

معصومه صلاحي ، متخصص امور آموزش و پرورش نيز در اين زمينه حرفه جالبي دارد. “روابط با همسالان تأثير بسزايي در رشد اجتماعي شخصيت كودك دارد. با اين حال ، ما دو سال است كه فرزندان خود را در خانه نگه داشته ايم. البته آنها مي توانند در محيط هايي مانند فضاهاي عمومي پارك تعامل و بازي كنند ، اما اين يك امر معمول نيست. همه خانواده ها به فرزندان خود در اين محيط ها اجازه نمي دهند زيرا از بيماري فرزندشان مي ترسند. كودكاني كه بازي نمي كنند ، به مدرسه نمي روند و در اين محيط ها سرگرمي ديگري ندارند مي توانند پرخاشگر باشند ، اما اكنون آنها مي تواند منزوي به مدرسه بازگردد. من نگران هستم كه نتوانم ارتباط خوبي برقرار كنم. خوشحالم كه مي توانم به سرعت با شرايط جديد سازگار شوم ، اما هميشه در خانه و دور از همسالانم هستم به هيچ وجه براي آنها خوب نيست. شما بايد آن را به روشي تازه و هيجان انگيز براي شروع خرج كنيد. متأسفانه امسال اين اتفاق نيفتاد. “

انتهاي پيام