اقتصاد توليد محور تقويت‌كننده روابط دولت و ملت

توانايي توليد بر اساس اقتصاد راهي است كه مي تواند بهترين درس ها را براي كشور داشته باشد. فساد كمتر در توليد. فساد به طور عمده در سيستم اداري بخش واسطه اي رخ مي دهد. در عين حال ، توليد سود منطقي است و نيروهاي توليد كننده هرگز نمي توانند خواسته هاي غيرقانوني بخشهاي مختلف را بپذيرند.

با اين حال ، به بخش توليد توجه چنداني نمي شود ، مگر در فصل انتخابات ، وقتي سياستمداران درباره توليد صحبت مي كنند. اگر مي خواهيد اقتصاد ملي را بر اساس توانايي هاي داخلي به سلامت منتقل كنيد ، توليد بايد تقويت شود. حل اين وظيفه مهم تحريم هاي خارجي و فشارهاي خارجي را برطرف مي كند ، ما مي توانيم بهترين منافع خود را دنبال كنيم و تسليم اجبار خارجي نمي شويم.

بنابراين ، استراتژي تبيين رهبر معظم انقلاب مبني بر اينكه توليد كشور بايد در كانون تلاش ها و توجه دولت ها ، مردم ، احزاب و سازمان هاي سياسي باشد بسيار مهم و تعيين كننده است. همچنين مي تواند بسياري از مشكلات اجتماعي را حل كند. اين ايالت توانايي هاي متنوعي براي حل مشكلات اشتغال و بيكاري دارد. پس از قيام جنبش ملي ، علاقه به توليد داخلي بيشتر مورد تأكيد قرار گرفت و دولت از توانايي هاي خوبي در زمينه هاي كشاورزي و دامداري برخوردار بود ، اما خيانت دولت پالاوي صدمات جبران ناپذيري به اين زمينه ها وارد كرد.

همچنين ، سياست غرب تحت فشار قرار دادن ايران براي انحصار و وابستگي به نفت بود. وابستگي به نفت در واقع يك بيماري جدي است كه بر روابط دولت و دولت تأثير مي گذارد. پس از پيروزي انقلاب سياسي ، تعريف جديدي در رابطه بين دولت و دولت تعريف شد و سياستمداران در اين زمينه سخت تلاش كردند تا فكر كنند كه در اين زمينه به مردم خدمت مي كنند ، اما نوع تعامل در زمينه اقتصادي ضعيف شكل گرفته بود.

دولت بدهي زيادي به مردم خود ندارد زيرا به واردات نفت اعتماد مي كند. با افزايش توليد ، نوع رابطه نيز تغيير خواهد كرد ، زيرا دولت ممكن است با افزايش توليد ماليات بيشتري دريافت كند. بنابراين ، آنها به طور فزاينده اي تلاش مي كنند تا با توليد يك فضاي توليد ملي ، به توانايي هاي داخلي اعتماد كنند و خود را خدمتگزار مردم بدانند. اگر دولت واقعاً خود را خدمتگزار بخش توليد و بخش توليد را سرنوشت قلمداد كند ، تحول بزرگي رخ خواهد داد.

با اين حال ، در اين زمينه ، عملكرد دولت قبلي چندان راضي كننده نيست و در برخي از مناطق دولت هنوز اعتقاد چنداني به قدرت داخلي وجود ندارد ، كه به دليل ويژگيهاي فرهنگي دوران پالاوي ، به برخي از مقامات دولتي نسبت داده مي شود. هنوز هم اين گفته كه سياستمدار “ما مي توانيم” باور چنداني ندارد. در شرايط امروز ، ما بايد تحريم ها را فرصتي بدانيم و اقتصاد كشور را توليد محور قرار دهيم و از اين فرصت براي ارتقا relations روابط و تعاملات بين دولت و دولت در زمينه اقتصاد استفاده كنيم.

* تحليلگر سياسي
* منتشر شده در روزنامه جام جم